Forum portalu PKZP

Witam

Podczas szkolenia , którego byłam uczestnikiem prowadząca przekazała informacje, że pożyczek winniśmy udzielać emerytom do wysokości wkładów a pracownikom do dwukrotności wkładów. Nie ma takiego zapisu w nowej ustawie. A członkowie buntują się co do takiego rozwiązania.

Jest zapis w Art. 35. pkt 3. Jeżeli suma pożyczki przekracza wysokość zgromadzonego wkładu członkowskiego, warunkiem udzielenia pożyczki jest zobowiązanie się co najmniej dwóch poręczycieli do spłaty zadłużenia członka KZP, w przypadku gdyby członek KZP nie spłacił zadłużenia w terminie. Statut KZP może określać inne warunki udzielenia pożyczki.
Wg mnie, jeśli emeryt chce pożyczkę większą niż swoje wkłady to powinien zobowiązać 2 poręczycieli. Co do pracowników to jest to też określone w statutach.

A czy ustalamy w statucie maksymalną wysokość pożyczki

Tak

Wysokość pożyczki dla emerytów ograniczona jest do wysokości wkładu w przypadku braku obowiązku poręczycielstwa (spłatę pożyczki można pokryć wkładem chyba, że zarząd chce spłacić pożyczkę z własnej kieszeni). Jeśli znajdą się "poręczyciele" gwarantujący spłatę zadłużenia (taką gwarancję ocenia zarząd Kasy i może zatwierdzić lub nie udzielenie takiej pożyczki) to kwota pożyczki może osiągnąć wartość maksymalną ustaloną w Statucie Kasy.

Wysokość pożyczki dla emerytów ograniczona jest do wysokości wkładu w przypadku braku obowiązku poręczycielstwa (spłatę pożyczki można pokryć wkładem chyba, że zarząd chce spłacić pożyczkę z własnej kieszeni). Jeśli znajdą się "poręczyciele" gwarantujący spłatę zadłużenia (taką gwarancję ocenia zarząd Kasy i może zatwierdzić lub nie udzielenie takiej pożyczki) to kwota pożyczki może osiągnąć wartość maksymalną ustaloną w Statucie Kasy.

To spora nadinterpretacja.
Uprządkujmy:
1. ustawa o KZP art. 15. statut ma określić: 10) rodzaje udzielanych pożyczek, a także warunki ich udzielania i spłaty;
Jeśli więc nie zapiszemy ŻADNYCH warunków, to każdy członek może:
- brać pożyczkę bez poręczeń do wysokości wkładów,
- brać pożyczkę bez jakichkolwiek ograniczeńa pod warunkiem poręczenia przez 2 osoby (tj. pracujących lub świadczących pracę za wynagrodzeniem na podstawie innych stosunków prawnych) - nie ważne czy są członkami i mają wkład, czy też nie, ale muszą być zatrudnieni przez pracodawcę, którego obejmuje NASZA KZP (lub MKZP), umowa musi trwać co najmniej 6 miesięcy (nawet jeśli 5 już minęło), a okres tego zatrudnienia musi być co najmniej równy okresowi pożyczk, czyli adekwatnie np. umowa na miesiąc. W dodatku nie może to być małżonek jeśli jest wspólnota małżeńska).

2. Prerogatywą zarządu jest udzielić bądź odmówić pożyczki, ale od wejścia ustawy o KZP - pożyczka stała się PRAWEM członka.
Prawa można dochodzić przed sądem (w tym przypadku rejonowym izba cywilno-gospodarcza), więc jeśli statut nie zawiera żadnych zapisów szczególnych jedyną sytuacją nieudzielenia pożyczki emerytowi może być brak środków (oczywiście dotyczy to nie tylko emerytów). Ale wtedy powinna zostać przyznana pożyczka i odroczony termin wypłaty (wskazanie tej daty w przyszłości - wnioski niezrealizowane w ciągu 6 miesięcy należy uznać za przeterminowane i je ponowić (KC art.722). Pomijam niespełnienie kryteriów formalnych (np. brak wskazania numeru rachunku płatniczego do przelewu) lub próby oszustwa (np. podanie nieswoich lub nieaktualnych danych) - bo wtedy wnioskodawca nie jest chroniony prawnie.

3. Odrębnie należy podejść do oceny samego stanu majątkowego wnioskodawcy. Zgodnie z KC. Art. 721. "Dający pożyczkę może odstąpić od umowy i odmówić wydania przedmiotu pożyczki, jeżeli zwrot pożyczki jest wątpliwy z powodu złego stanu majątkowego drugiej strony. Uprawnienie to nie przysługuje dającemu pożyczkę, jeżeli w chwili zawarcia umowy o złym stanie majątkowym drugiej strony wiedział lub z łatwością mógł się dowiedzieć." - więc jeśli został opracowany mechanizm weryfikacji stanu majątkowego np. ocena zdolności pożyczkowej poprzez ocenę wynagrodzenia i ciążących na nim zobowiązań (np. zajęć komorniczych) to w stosunku do emeryta mechanizm musi być adekwatny - ocena emerytury na podstawie zaświadczenie z ZUS o jej wysokości oraz ciążących zobowiązaniach (np. zajęciach, mandatach itd.). Jeśli sam fakt dochodu, to sam fakt przyznania emerytury.

3. Maksymalna kwota pożyczki NIE MUSI być ujęta w statucie. Jeśli jednak jest ujęta dotyczy wszystkich członków (bez względu czy są emerytami czy nie). Należy jednak pamiętać, że fundusz rezerwowy powinien zabezpieczać spłatę maksymalnej pożyczki, a jeśli udzielamy więcej niż jednej pożyczki na raz to jego wartość powinna być adekwatna do szacowanego ryzyka wystąpienia zdarzenia powodującego brak spłaty pożyczki. Jeśli istotnie ryzyko zwiększają emeryci to należy dostosować maksymalną kwotę pożyczki względem wskaźników obiektywnych (np. wieku w odniesieniu do płci i prognozowanej długości życia określonej przez GUS - ) a nie statusu aktywności zawodowej, który może być zmienny (np. emeryt może wrócić na miesiąc do pracy (lub tylko na papierze), by spełnić fikcyjne kryterium).

4. Nie ma przepisów dotyczących wyliczania maksymalnej kwoty pożyczki dla danej osoby np. jako wielokrotności wkładów czy wysokość wynagrodzenia. Kiedyś wynikały one z wytycznych socjalistycznych, kiedy wszyscy mieli "po równo" a PKZP-y były agendą związków zawodowych. Obecnie KZP'y to niezależne organizacje, które same MOGĄ ustalić te zasady. Jeśli tego nie zrobią o wszystkim decyduje zarząd Ustawa o KZP art. 24. 3)-4) i nast.

5. KZP nie dotyczą przepisy ustawy o kredycie konsumenckim (!!) KZP nie jest przedsiębiorcą rejestrowanym jako instytucja pożyczkowa a udzielane pożyczki są nieoprocentowane (!!) więc m.in. kwoty tam wymienione (np. 80.000 zł, 255.550 zł) czy dodatkowe zgoda małżonka nie dotyczą KZP.

6. Poręczyciele, podobnie jak osoba zaciągająca pożyczkę mogą być SOLIDARNIE zobowiązani lub RÓWNO zobowiązani. W obu przypadkach inaczej będziemy dochodzić roszczeń z niespłaconej pożyczki - ale zawsze jest z kogo (2 lub 3 osoby fizyczne odpowiadające całym swoim majątkiem, a w przypadku małżonków - majątkiem wspólnym).

7. Dług pożyczkowi podlega DZIEDZICZENIU, więc w przypadku śmierci zadłużonego członka (nieszczęsnego emeryta), nie spłacają go poręczyciele, a SPADKOBIERCY. Za długi spadkowe odpowiadają spadkobiercy do wysokości spadku, ale tylko do czasu jego przyjęcia - wtedy zaczynają odpowiadać całym swoim majątkiem (KC art.1030 i nast.). Więc po śmierci emeryta jego małżonek i dzieci dziedziczą wszystko - w tym pożyczkę (pierwsza linia). Jeśli odrzucą to przechodzi na drugą itd., jeśli wszyscy odrzucą lub od początku nie ma kto dziedziczyć to spadek przechodzi na gminę, a ta rozlicza majątek spieniężając nieruchomości i ruchomości w celu pokrycia zobowiązań, dopiero w przypadku niewystarczającego majątku pożyczka staje się NIEŚCIĄGLANA i musi zostać pokryta z funduszu rezerwowego. Dzieje się to po zatwierdzeniu przez WZ sprawozdania rocznego ze stratą. Jeśli kwota FR nie wystarcza na pokrycie - to WZ źle ustaliło kwotę maksymalnej pożyczki i teraz członkowie muszą dopłacić w sposób, który ustalą podczas WZ np. z części swojego wkładu członkowskiego lub poprzez dopłatę kwoty brakującej podzielonej przez liczbę członków lub np. z dochodów podczas kolejnych okresów rozliczeniowych (dochodów z lokat i wpisowego w latach przyszłych).

Gt_

KZP ze Statutem bez określonych ograniczeń to jazda po krawędzi. Jeśli ktoś chce należeć do takiej kasy to proszę - mogą się wykazać kombinatorzy i cwaniacy (omówione zawiłości prawne nie rokują sprawiedliwości). Szkoda, że członkowie Kas czytają Statuty tak jak umowy bankowe na kredyt. Liczy się kwota i rata a dalej jakoś to będzie. Ja do takiej kasy bym się nie zapisał. END