Sprawę można można rozwiązać polubownie - gdy pożyczkobiorca chce się dogadać i spłacić np. podpisując ugodę i rozkładając spłatę na jakieś raty. Ale można też rozwiązać sądownie.
Skierowanie wezwania do zapłaty jest jeszcze traktowane jako windykacja polubowna, a zgłoszenie wniosku o zajęcie emerytury i wpis w BIK - to działania właściwej windykacji.
Warto więc trochę zrozumieć jak działa e-sąd i złożyć tam odpowiedni wniosek.
https://www.e-sad.gov.pl/Subpage.aspx?page_id=17
Wg e-sądu:
Konieczne elementy uzasadnienia pozwu w EPU:
1. Wskazanie podstawy faktycznej dochodzonego roszczenia pieniężnego, a więc jego źródła. Należy
wskazać, czy jest to umowa (np. sprzedaży, najmu lokalu, pożyczki, dzierżawy, zlecenia, o roboty
budowlane, o dzieło, przy czym należy wskazać jakie konkretnie zachowanie lub zaniechanie
pozwanego spowodowało powstanie długu), czy też czyn niedozwolony (a więc wynika np. z
przestępstwa popełnionego przez pozwanego na szkodę powoda), czy też ewentualnie bezpodstawne
wzbogacenie pozwanego.
2. Gdy źródłem roszczenia jest umowa, to należy wskazać datę jej zawarcia, formę (ustnie, na piśmie,
w formie aktu notarialnego lub w innej formie), rodzaj poprzez podanie jej nazwy (np. sprzedaży
popularnie nazywana umową „kupna-sprzedaży”, najmu np. lokalu, dzierżawy, pożyczki, zlecenia, o
dzieło, o roboty budowlane) lub gdy brak jednoznacznej nazwy takiej umowy albo powód jej nie zna –
zwięzłe określenie jej treści (np. zlecenie naprawy samochodu przyjęte przez serwis naprawy
samochodów, umowa o cyklinowanie parkietu itp.). Należy również wskazać termin, w którym strony
miały spełnić swoje świadczenia (określony albo w umowie albo później np. w zaakceptowanym przez
pozwanego rachunku, w wezwaniu do zapłaty itp.).
3. W przypadku żądania zasądzenia odsetek od należności głównej należy uzasadnić termin
początkowy ich żądania oraz wskazać ich wysokość (czy ustawowe za opóźnienie, ustawowe za
opóźnienie w transakcjach handlowych, ustawowe czy też umowne a jeśli umowne to należy wskazać
ich wysokość). Jeśli wynika on z faktury VAT/rachunku to należy wskazać, kiedy ta faktura/rachunek
zostały wystawione (wskazanie daty dziennej) i jaki był ich termin płatności (poprzez wskazanie daty
kalendarzowej albo terminu wskazanego w fakturze). Uwaga: odsetek można domagać się dopiero od
następnego dnia po terminie płatności faktury (jeśli więc np. faktura została wystawiona 4 lipca z
terminem płatności 7 dni to termin wymagalności roszczenia przypada na dzień 11 lipca, ale odsetek
można żądać dopiero od dnia 12 lipca, a jeśli termin płatności faktury został oznaczony jako konkretny
dzień kalendarzowy to również odsetek można dochodzić od dnia następnego po tym dniu). Jeżeli
termin początkowy żądania odsetek wynika z samej umowy, w której wskazano termin spełnienia
świadczenia, to należy tę okoliczność wskazać w uzasadnieniu podając ten termin (pamiętając, że
odsetek można żądać od dnia następnego po terminie wymagalności świadczenia).
4. Jeśli powód nie jest w stanie ustalić terminu, od którego może żądać zasądzenia odsetek albo ma co
do tego terminu wątpliwość, zawsze bezpiecznym rozwiązaniem jest żądanie zasądzenia odsetek od
dnia wniesienia pozwu.
5. Jeżeli w umowie nie określono inaczej można żądać odsetek ustawowych za opóźnienie. Dotyczy
to sytuacji, gdy dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego (art. 481 § 1 k.c.).
6. W przypadku gdy podstawą roszczenia jest transakcja handlowa, której wyłącznymi stronami są
przedsiębiorcy, powodowi przysługują odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych (Ustawa z
dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, Dz. U.
2013 poz. 403 ).
7. W przypadku tzw. kapitalizacji odsetek za opóźnienie tj. kwotowego wyliczenia tych odsetek za
przeszły zakończony okres oraz doliczenia ich do należności głównej, można dochodzić od nich
odsetek dopiero od dnia wniesienia pozwu, chyba że strony zgodziły się na doliczenie tej kwoty do
należności głównej już po jej powstaniu.
8. W przypadku gdy źródłem żądania pozwu jest czyn zabroniony, należy zwięźle go opisać ze
wskazaniem czasu i miejsca zdarzenia. Jeżeli toczyło się w tej sprawie postępowanie karne, czy też w
sprawach o wykroczenia, to należy wskazać ten fakt, podać sposób jego zakończenia oraz sygnaturę
akt sprawy sądowej czy prokuratorskiej.
9. W przypadku gdy podstawą roszczenia jest umowa o kredyt konsumencki należy w szczególności
wskazać: okres na jaki został udzielony kredyt, kwotę kredytu, stopę oprocentowania, całkowity koszt
kredytu (ustawa z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1083.).
Uwaga 1: w sytuacji, gdy kredyt konsumencki został częściowo spłacony to oprócz informacji
wskazanych powyżej, należy dokładnie podać zakres tej spłaty. Uwaga 2: w sytuacji gdy roszczenie z
tytułu kredytu konsumenckiego zostało zbyte to obowiązek podania powyższych informacji dotyczy
również nabywcy wierzytelności. Uwaga 3: Nie jest wystarczające zbiorcze wskazanie kwoty i opisanie,
że wynika z opłat, czy prowizji, lecz należy wskazać jakie konkretnie kwoty są dochodzone tytułem
opłaty lub prowizji.
10. Z uwagi na to, że do pozwu nie dołącza się dowodów, a jedynie je wymienia, należy opisać treść
tych dowodów (treść istotną dla uzasadnienia roszczenia), np. jeżeli jako dowód powołana jest nota
obciążeniowa należy wskazać z jakiego tytułu została wystawiona lub jeżeli jako dowód powołana jest
umowa, z której wynika uzasadnienie kary umownej, należy wskazać za jakie zachowanie lub
zaniechanie pozwanego nałożono karę.
i jeszcze warto pamiętać, że KC przewiduje prawo PORĘCZYCIELA do działania jak dłużnik czy wierzyciel nie mogą zwiększyć kwoty poręczonej itd.
Kodeks Cywilny
Art. 879. [Zakres zobowiązania poręczyciela] § 1. O zakresie zobowiązania poręczyciela rozstrzyga każdoczesny zakres zobowiązania dłużnika.
§ 2. Jednakże czynność prawna dokonana przez dłużnika z wierzycielem po udzieleniu poręczenia nie może zwiększyć zobowiązania poręczyciela.
Art. 881. [Odpowiedzialność poręczyciela] W braku odmiennego zastrzeżenia poręczyciel jest odpowiedzialny jak współdłużnik solidarny.
(...)
Art. 883. [Zarzuty poręczyciela]
§ 1. Poręczyciel może podnieść przeciwko wierzycielowi wszelkie zarzuty, które przysługują dłużnikowi; w szczególności poręczyciel może potrącić wierzytelność przysługującą dłużnikowi względem wierzyciela.
§ 2. Poręczyciel nie traci powyższych zarzutów, chociażby dłużnik zrzekł się ich albo uznał roszczenie wierzyciela.
§ 3. W razie śmierci dłużnika poręczyciel nie może powoływać się na ograniczenie odpowiedzialności spadkobiercy wynikające z przepisów prawa spadkowego.
Art. 884. [Dochodzenie roszczeń przeciwko poręczycielowi]
§ 1. Poręczyciel, przeciwko któremu wierzyciel dochodzi roszczenia, powinien zawiadomić niezwłocznie dłużnika wzywając go do wzięcia udziału w sprawie.
§ 2. Jeżeli dłużnik nie weźmie udziału w sprawie, nie może on podnieść przeciwko poręczycielowi zarzutów, które mu przysługiwały przeciwko wierzycielowi, a których poręczyciel nie podniósł z tego powodu, że o nich nie wiedział.
Art. 885. [Zawiadomienie dłużnika o zapłacie] Poręczyciel powinien niezwłocznie zawiadomić dłużnika o dokonanej przez siebie zapłacie długu, za który poręczył. Gdyby tego nie uczynił, a dłużnik zobowiązanie wykonał, nie może żądać od dłużnika zwrotu tego, co sam wierzycielowi zapłacił, chyba że dłużnik działał w złej wierze.
Art. 886. [Zawiadomienie poręczyciela o wykonaniu] Jeżeli poręczenie udzielone zostało za wiedzą dłużnika, dłużnik powinien niezwłocznie zawiadomić poręczyciela o wykonaniu zobowiązania. Gdyby tego nie uczynił, poręczyciel, który zaspokoił wierzyciela, może żądać od dłużnika zwrotu tego, co wierzycielowi zapłacił, chyba że działał w złej wierze.
Art. 887. [Wyzbycie się zabezpieczenia wierzytelności] Jeżeli wierzyciel wyzbył się zabezpieczenia wierzytelności albo środków dowodowych, ponosi on względem poręczyciela odpowiedzialność za wynikłą stąd szkodę.
Zatem - powodzenia!