Artykuł należy rozpocząć od przypomnienia, że obowiązki pracodawców nie są ich wyborem, ale wymogiem nałożonym na nich przez prawo. To przepisy określają co i jak pracodawca ma realizować względem państwa, względem kontrahentów i swoich pracowników, a w przypadku naruszenia tych przepisów lub ich niewypełnienia kolejne przepisy dookreślają możliwe do zastosowania sankcje. Gdyby pracodawca mógł to pewnie zrezygnowałby z dokonywania odprowadzania zaliczki na podatek dochodowy zatrudnionych pracowników, czy składek na ubezpieczenie zdrowotne; nie opłacałby faktur w terminie, albo w ogóle nie rejestrował działalności gospodarczej. Podobnie nie przejmowałby się czasem lub warunkami pracy pracowników, a koncentrował jedynie na zysku z obniżanego pod byle pretekstem lub nawet w ogóle nie wypłacanego wynagrodzenia. Takie praktyki można czasem spotkać w krajach, w których praworządność i kultura jest na niskim poziomie, a bieda i korupcja na wysokim.
Na szczęście w krajach rozwiniętych, jak Polska, w dobie społecznej odpowiedzialności biznesu (ang. CSR), gdy zaangażowanie pracodawcy nie dotyczy już tylko samego zatrudnienia, ale rozciąga się prawie na całe życie pracowników i ich rodzin – wcześniej wymienione zachowania są wręcz nie do pomyślenia. Więcej, pracodawcy starają się tak zmotywować pracowników, by ci pracowali wydajniej z własnej woli, a nie poprzez środki karne czy strach przed odpowiedzialnością finansową. Motywacja pozytywna działa lepiej niż opresja, zaś bezpieczeństwo finansowe oraz uzależnienie od benefitów może zagwarantować przywiązanie do pracodawcy.
PKZP – buduje zaufanie i bezpieczeństwo finansowe pracowników
Przynależność do kasy buduje zaufanie wśród pracowników, ponieważ system zabezpieczeń pożyczek opiera się miedzy innymi o poręczenia. Pierwsze poręczenie obcej osobie, nawet zatrudnionej u tego samego pracodawcy, a nawet, gdy siedzi tuż obok w pokoju czy jest z tego samego działu – z reguły podpisuje się z trudem i obawą; lecz, gdy poręczona pożyczka zostaje przez niego spłacona nabiera się zaufania zarówno do współpracownika jak i do systemu. Można też liczyć na poręczenie wzajemne, gdy samemu się będzie w potrzebie wzięcia pożyczki, co jeszcze bardziej zacieśnia więzi pracownicze. Pożyczki albo ogólnie rzecz biorąc kredyty budują również przywiązanie zarówno do pożyczkodawcy, któremu jesteśmy winni pieniądze jak i do regularnych dochodów, którymi owo zadłużenie jest spłacane. System pożyczek firmowych spłacanych bezpośrednio z pensji oferowany przez PKZP pozwala zatem dodatkowo „przywiązać” pracownika do przedsiębiorstwa. Odejście z pracy (czy to za porozumieniem stron, czy też za jednostronnym wypowiedzeniem umowy przez pracownika) wiąże się z koniecznością natychmiastowej spłaty całości zobowiązania, a to może stanowić nie lada problem odraczając lub odwodząc całkowicie decyzję pracownika o odejściu z pracy. Często się przecież zdarza, że koniunktura i warunki podczas okresowego pogorszenia poprawiają się w dłuższym prospekcie czas. Zaciągnięta pożyczka, przez którą nie można odejść z pracy może dać ten czas.
Ponadto przynależność do PKZP wiąże się z obowiązkiem regularnej tj. comiesięcznej wpłaty zadeklarowanej składki członkowskiej. Minimalną wysokość składki określają członkowie podczas walnego zebrania, ale jej ostateczna kwota zależy od zarobków członka lub jego chęci oszczędności. Zebrane wkłady są w całości zwracane, gdy wpłacający je pracownik odchodzi z pracy lub zdecyduje się wystąpić z PKZP. Wkłady budują kapitał oszczędnościowy, który w pewnych przypadkach może zostać częściowo wypłacony. Wkład (po spłaceniu zobowiązań) jest również wypłacany, osobie wskazanej w przypadku śmierci. Zatem czym dłużej ktoś oszczędza w PKZP tym większe bezpieczeństwo finansowe buduje.
