Część 1 – Wstęp
Podstawowym celem każdej Pracowniczej Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej jest świadczenie pomocy finansowej swoim członkom poprzez udzielanie pożyczek krótko i długoterminowych oraz zapomóg. Udzielanie tej pomocy zależne jest od dwóch warunków określonych w Rozporządzeniu z 19 grudnia 1992 roku tj.:
- do wysokości posiadanych środków;
- i na warunkach określonych w statucie.
Z dobrych praktyk PKZP wynika, że należy dobrze zaplanować wysokość środków przeznaczoną na pomoc, tak aby kasa nie straciła płynności finansowej i jednocześnie możliwy był do realizacji aktualny plan finansowy funkcjonowania PKZP.
Chodzi oczywiście o adekwatną do sytuacji finansowej kasy wysokość udzielanych pożyczek i zapomóg (lub ich brak) oraz okres oczekiwania na np.: wycofanie wkładów czy warunki przedłużenia lub zawieszania spłaty pożyczki wraz z jej zabezpieczeniem. Wielu członków przyjmuje, że to Zarząd PKZP w imieniu całej kasy powinien ponieść ciężar odpowiedzialności za działanie kasy, a zwłaszcza za podejmowanie trudnych decyzji, w trudnych czasach. Niestety taka postawa wiąże się często z drogą prowadzącą do niezrozumienia, negatywnych emocji lub nawet wrogości do wcześniej wybranych członków Zarządu PKZP – szczególnie w przypadku, gdy członkom PKZP np.: nie zostanie udzielona wnioskowana pożyczka lub nie została ona wpłacona w oczekiwanym przez członka PKZP terminie.
Zagrożenia dla PKZP związane z koronawirusem możemy podzielić na kilka rodzajów np.:
- indywidualne - czego przykładem może być niespodziewana śmierć zadłużonego członka po zakażeniu wirusem,
- zbiorowe - czyli likwidacji całego zakładu pracy, jeśli znajdzie się w jednej z branż poszkodowanych, przez COVID-19,
- związane z płynnością finansową kasy czyli:
- masowa wypłata zgromadzonych wkładów przez członków PKZP - ze względu na ciężką sytuację rodzinną,
- brak możliwości wypłaty zaplanowanych pożyczek w oczekiwanym przez członka PKZP terminie – może spowodować lawinę odejść z PKZP,
- obniżenie wynagrodzeń członków PKZP - co może mieć wpływ na zatrzymanie pobrania przez pracodawcę miesięcznej składki czy raty pożyczki na rzecz PKZP właśnie ze względu na przekroczenie kwoty maksymalnych obciążeń wynagrodzenia, którymi pracodawca już nie może obciążyć dochodu.
Powyższe sytuacje mogą doprowadzić do sparaliżowania działalności całej kasy. Dlatego też należy pamiętać o obowiązkowym podziale środków finansowych samej PKZP pomiędzy poszczególne fundusze i należy pamiętać o przeznaczeniu tych funduszy. Nie wolno np.: z funduszu rezerwowego dokonywać wypłaty środków zgromadzonych na indywidualnych kontach członków budujących fundusz oszczędnościowo-pożyczkowy albo też udzielać zapomóg z tego ostatniego.
Sama analiza ryzyka nie rozwiąże jednak problemu, ale jedyne co należy zastosować to odpowiednie miary kontroli ryzyka, czyli ukierunkowane postępowanie, które powinno zostać wdrożone w przypadku, gdy ryzykowne zjawisko wystąpi. Przewidzenie wcześniej wszystkich możliwych zdarzeń nie jest wykonalne, ale rozważając różne opcje przeciwdziałaniu paraliżu funkcjonowania PKZP – jesteśmy w stanie choć w części zabezpieczyć naszą PKZP przed negatywnymi skutkami.
W następnym artykule opowiemy szerzej o: Indywidualnych zagrożeniach dla PKZP związanych z niespodziewaną śmiercią zadłużonego członka po zakażeniu wirusem COVID19.
